Już od jesieni 1946 r. Uniwersytet posiadał salę gimnastyczną w budynku Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego oraz funkcjonujące przy nim boisko, które pozostawało w dyspozycji AZS UMK. W latach 1946-1948 Wydział Matematyczno-Przyrodniczy bezskutecznie próbował ją odzyskać i urządzić tam Muzeum Przyrodnicze. Pomimo akceptacji postulatów wydziału przez Senat UMK pomysł nie został zrealizowany i sala nadal była wykorzystywana przez AZS. We wrześniu 1950 r. na UMK powołano Ośrodek Wychowania Fizycznego (od 1953 Studium Wychowania Fizycznego), którego kierownikiem został absolwent AWF Lucjan Dybowski. Początkowo ośrodek mieścił się w jednym pokoju w Collegium Maius, ale już w styczniu 1952 r. został przeniesiony do pomieszczeń w gmachu przy ul. Sienkiewicza 30/32. W porozumieniu z AZS na jesieni 1951 r. przystąpiono do budowy przy obiekcie oświetlonego boiska-lodowiska, wg projektu wykonanego przez L. Dybowskiego. Przy sali gimnastycznej urządzono wówczas szatnię i umywalnię. Od tego momentu oba obiekty były zarządzane przez Studium. W 1960 r. przy wspomnianym budynku powstał niewielki, ale wówczas bardzo nowoczesny, kompleks sportowy – bieżnia, boisko, skocznia w dal i wzyż oraz rzutnia. Przez wiele lat Uniwersytet wynajmował także drugą salę gimnastyczną w Klubie Sportowym „Elektryk” przy ul. Międzymurze 2.
W 1951 r. władze uczelni planowały urządzenie boisk i prostych urządzeń sportowych dla studentów i pracowników przy budynkach Collegium Chemicum i Biblioteki Uniwersyteckiej.
