W 1967 r. Wydział Sztuk Pięknych otrzymał od władz miasta kamieniczkę (dawny spichlerz) przy ul. Franciszkańskiej 11 (ob. Muzeum Podróżników), którą adaptowano na pracownię witrażownictwa wyposażoną w najlepsze piece i narzędzia oraz specjalistyczny księgozbiór. Jej organizatorem był mgr Edward Kwiatkowski. Wcześniej, w początkach lat 50. wspomniana pracownia znajdowała się w Collegium Maximum (Dwór Artusa). Pierwsze zajęcia ze studentami w pracowni konserwacji witraży, działającej początkowo w ramach Katedry Zabytkoznawstwa i Konserwatorstwa (potem Katedry Technologii i Technik Malarskich), prowadzono już w 1950/51 r. Jednak dopiero w latach 1965-1967 udało się Kwiatkowskiemu stworzyć profesjonalną pracownię witrażownictwa, od tego momentu funkcjonującą przy Zakładzie Kształtowania Form Plastycznych (ob. Zakładzie Malarstwa). W kamienicy przy ul. Franciszkańskiej pracownia działała do 1997 r. Stąd przeniesiono ją do Pałacu Dąmbskich przy ul. Żeglarskiej 8 (1998-2013). Od roku 2014 pracownia mieści się w budynku przy ul. H. Sienkiewicza 30/32 w dawnych, wyremontowanych, pomieszczeniach Studium Wychowania Fizycznego.
